Depremden önce restoranlarda çalışan Nevide Öcal, deprem nedeniyle yaşanan yıkım sonrası işsizlik ile yüz yüze gelmiş. Bir gün kendisine gelen bir telefon sonrası WFP SES ile Erken İyileşme Projesi ile tanışan ve yapılan iş teklifini memnuniyetle kabul eden Öcal, “Zor günler geçiriyordum. En zor anımda yetiştiler. O kadar sevindim ki, doğruluğuna inanamadım!” diyor. Öcal, yaşanan büyük depremden sonra bir işte çalışabiliyor olmayı çok kıymetli buluyor.

“Önceliğim çocuklarım…”

Mesai sonrası evine döndüğünde çocukları tarafından karşılanan Öcal, çocuklarının ağzından duyduğu “Annem yine bir şeyler getirdi” sevinç sözlerini duymaktan çok mutlu. Böyle bir süreçte annelerinin çalışabiliyor olmasından çocukları da çok memnun. Öcal, bu güzel duyguyu “Burada çalışıyor olmak ve emeğimin karşılığı ile çocuklarımın isteklerini yerine getirebilmek bambaşka! Önceliğim çocuklarım…” sözleriyle anlatıyor.

Ağır bir yıkım ile karşı karşıya kalan yaklaşık 300 Samandağlı’ya yemek yaptıklarını söyleyen Öcal, yoksunluk ile karşı karşıya kalan depremzedelere sıcak yemek verebildiği için seviniyor. Yemek almaya gelen depremzedelerin, özellikle depremzede çocukların, yüzlerindeki mutluluk sayesinde kendisini daha güçlü hissettiğini söylüyor ve “Biz kadınlar güçlüyüz, tekrardan ayaklarımızın üzerinde duruyoruz” diyor.

“Yemeğimizi çoğaltıyoruz ki herkese yetsin”

Öcal, kendisi gibi depremzede olup Samandağ Aşevi’nde istihdam edilen iş arkadaşları ile dayanışmayı büyütüyor. Öcal bu heyecanını, “Bazen elimizdeki malzeme buradaki ihtiyacı karşılamaya yetmiyor. O zaman diyorum ki ‘Kalkın bizim bahçeye gidiyoruz’. Roka, maydanoz, nane, tüm sebzeleri topluyoruz. Yemeğimizi çoğaltıyoruz ki herkese yetsin” sözleriyle anlatıyor.

Doğduğu, büyüdüğü yerin yıkımına üzülerek şahit olan Öcal, WFP SES ile Erken İyileşme Projesi ile hem güçleniyor hem de Samandağlı depremzedelerin hayatlarını kolaylaştırıyor.