سلامتی؛ به این معنی است که فرد از نظر روحی، جسمی و اجتماعی نسبت به خود حس و حال خوبی داشته باشد. سلامتی روحی و روانی ما نیز حداقل به اندازه سلامت جسمی مان مهم است. سلامتی بایستی به صورت کلی در نظر گرفته شود. سلامت جسمانی در کنار سلامت روحی و روانی به ما این امکان را می دهد که زندگی روزمره سالم و خوبی داشته باشیم.
سلامتی، بدون سلامتی روحی و روانی، امکانپذیر نیست.
بسیار خوب، سلامت روحی و روانی چیست؟ سلامت عقلی و روحی نشان از تندرستی است و به این معناست که از نظر اجتماعی، رفتاری، ذهنی و احساسی به راحتی می توانیم به کارهای خود ادامه دهیم، با مشکلات زندگی کنار آییم و به نحو مناسب با خود و محیط پیرامون مان زندگی کنیم.
از نظر اجتماعی، فردی با روح و روان سالم؛
می تواند با دیگر انسان ها ارتباط سالم برقرار کند، دوستان و آشنایانی دارد که می تواند به آنها اعتماد کند و در صورت لزوم از آنها کمک بگیرد. تلاش می کند با اطرافیانش با حفظ فاصله کافی و به نحوی که بتواند از خود مراقبت کند، روابط برقرار کند.
از نظر رفتاری؛
در بیشتر مواقع در انجام کارهای روزمره با مشکلی مواجه نمی شود.
دررفع نیازهای روزانه مانند خوردن و خوابیدن، زیاد دچار مشکل نمی شود.
ذهنش همیشه پریشان نیست،
از نظر ذهنی؛
در اکثر مواقع تمرکز کردن برایش دشوار نیست،
می تواند کارهای خود را برنامه ریزی کرده، آنها را به بخش های کوچکتر تقسیم کرده و گام به گام انجام دهد،
در تصمیم گیری زیاد دچار مشکل نمی شود،
می داند که گاه و بیگاه مشکلاتی پیش می آیند، در جهت حل این مشکلات تلاش می کند
از نظر احساسی؛
تلاش می کند احساسات خود را درک کند و همان لحظه آنچه را که حس می کند، بیان کند.
می داند که گاه و بیگاه ممکن است دچار احساسات منفی هم بشود.
فرد سالم از نظر روحی و روانی؛
بایستی بتواند زمانی را به تفریح، استراحت و فعالیت های اجتماعی اختصاص دهد.
توانایی مقابله با مشکلات در زمان های سخت را دارد.
در برابر موانعی که بر سر راهش ایجاد می شوند، به جای منصرف شدن می تواند در جهت حل مشکل گام بردارد
برای آینده برنامه ریزی های واقع گرایانه انجام می دهد، برای تحقق آنها تلاش می کند، اگر به این اهداف نرسد، می تواند برنامه ریزی های جدید انجام دهد.
سلامتی روحی و روانی به اندازه سلامت جسمانی مان مهم است.
مثلا؛ همانگونه که هنگام حمله قلبی به بیمارستان مراجعه کرده و سعی می کنیم طبق دستور پزشک عمل کنیم، به همان شکل هنگامی که از نظر روانی حالمان بد باشد هم می توانیم از طریق مشورت با متخصص بهداشت روان از او کمک بگیریم. متخصصین این رشته روانشناسان و روانپزشکان هستند.
مفهوم تاب آوری روانی یکی از مهم ترین مسائل در زمینه حفاظت از سلامتی روحی و روانی ما است. تاب آوری روانی به انسان ها نیروی روانی می دهد تا با استرس و مشکلات کنار بیایند. تغییر و از دست دادن، بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است. در برهه ای از زمان، همه افراد به نسبت های گوناگون دچار مشکل می شوند. برخی از این مشکلات ممکن است نسبتاً کوچک باشند. تاب آوری روانی را می توان توانایی غلبه بر مشکلات و تقویت نقاط قوت شخصی در حین تلاش برای نیل به این هدف، تعریف کرد.
هنگامی که فرد با مشکلات روحی و روانی مواجه می شود؛
ممکن است دچار مشکلات جسمی شود.
ممکن است در زندگی روزمره اش اختلالات جدی پیش آید.
ممکن است از انجام کاری که قبلا از آن لذت می برد، خودداری کند. ممکن است کم انرژی شود، تمایلی به انجام کار نداشته باشد.
ممکن است ذهنش آشفته شده و از مشکلات حافظه رنج ببرد.
ممکن است خوابش به هم بخورد.
ممکن است بی تحرک شود، بیرون نرود. ممکن است از دست همه بسیار عصبانی باشد.
حتی ممکن است فکر کند که زندگی معنی ندارد.
همه ما ممکن است گاه و بیگاه در چنین شرایطی قرار گیریم. تجربه چنین شرایطی عادی است. منتها گاهی اوقات که این شرایط زیاد پیش می آید، بر ما چیره شده و در زندگی روزمره ما اختلالات جدی بوجود می آورد.
وقتی این اختلالات در زندگی ما دائمی و غیرقابل کنترل شود، ممکن است برخی از مشکلات سلامت روانی ایجاد شود.
در صورتی که تمایل دارید از خدمات بهداشت روحی و روانی ما بهره مند شوید، می توانید از نزدیک ترین دفتر آسام اطلاعات کسب کنید. جلسات رایگان است و بر اساس اصل محرمانه بودن برگزار می شود.
از طرف آسام از پادشاهی هلند به خاطر حمایت از این برنامه تشکر می کنیم.
این نشریه در چارچوب پروژه ای با حمایت وزارت امور خارجه هلند تولید شده است. مسئولیت محتویات پست تنها بر عهده ASAM است و دیدگاه های رسمی وزارت امور خارجه هلند را منعکس نمی کند.