24 Ocak Uluslararası Eğitim Günü’nde Kayseri 1’incisi Türkiye 22’ncisi Aus’un hikâyesi ilham veriyor.
Halep’ten Türkiye’ye ailesi ile birlikte 10 sene önce gelen Kader’in ilk çocukluk hatıralarında hep Türkiye var. Bugün 14 yaşında olan Kader, Türkiye’de olmaktan dolayı mutlu ve güvende hissediyor. Bu sevgisini “Ankara o kadar güzel bir şehir ki…” sözleri ile ifade ediyor.
Savaşın yarattığı yıkımdan uzaklaşmak için 7 yaşındayken ailesi ile birlikte Halep’ten Türkiye’ye gelen Rayan, hayatını artık umut ile inşa ediyor. Şimdilerde bir lise öğrencisi olan Rayan, hayallerine ulaşabilmek için en çok vakti derslerine ayırıyor.
WFP (Birleşmiş Milletler Dünya Gıda Programı) SES (Sosyoekonomik Güçlendirme ve Sürdürülebilirlik) ile Erken İyileşme Projesi kapsamında Hatay Samandağ Aşevi’nde istihdam edilen 44 yaşındaki 4 çocuk annesi depremzede Nevide Öcal, ailesinin yaşam koşullarını iyileştirebiliyor.
Kendisi ve ailesi sağlık problemleri nedeniyle zor günler geçiren Aysel Çağlar, depremin sebep olduğu yıkımdan en çok etkilenenlerden. 5 çocuğundan 2’sini depremden önce yitiren Çağlar, 3 çocuğu ve eşiyle birlikte depremden sonra zor günlerden geçiyor.
Depremzede Kemal Ateş kendisini enkaz altından kurtaran SGDD-ASAM Arama Kurtarma Ekibiyle aylar sonra Ankara’da buluştu.
Ragda Elukla, Ankara’da yaşayan 42 yaşında Suriyeli bir sığınmacı kadın. Ragda’nın hayatı kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan ve asla pes etmeyen bir kadının öyküsü.